Een urineretentie is een toestand waarbij de urineblaas overvol is geraakt en niet meer leeg geplast kan worden. Als dit in een korte tijdsspanne optreedt is dit meestal zeer pijnlijk. De pijn situeert zich in de onderbuik ter hoogte van de blaas. Een voortdurende plasdrang is meestal aanwezig. Soms verloopt het vollopen van de blaas over een langere periode en dan doet een retentie soms geen pijn. Dit noemt men een chronische retentie die vaak gepaard gaat met overloopincontinentie. Zeker als er kalmeermiddelen worden genomen of medicatie met zogenaamde anticholinerge bijwerkingen genomen worden komt de chronische retentie de kop op duiken. je krijgt dan overloopincontinentie. Lees meer over ongewild urineverlies op www.urine-incontinent.be
De oorzaak van een urineretentie is meestal goedaardige prostaatvergroting. Er zijn echter zeer veel verschillende oorzaken van een urineretentie.
De behandeling van een urineretentie is in eerste instantie het ledigen van de blaas. Dit gebeurt doorgaans met een blaassonde die langs de plasbuis wordt ingebracht. Soms dient er echter een sonde door de buikwand geplaatst te worden: een suprapubische katheter of Cystofix genoemd. Hierna kan de urine weglopen in een urinezak. Zeker als de sonde langere tijd moet blijven zitten is een suprapubische sonde beter dan een sonde langs de penis. Er is minder kans op blaasontsteking en ook minder kans dat de plasbuis schade oploopt (litteken en vernauwing hierdoor).
In sommige gevallen start men intermittente sondage op bij een retentie.
Verder onderzoek zal dan uitwijzen wat de oorzaak en de gevolgen zijn van deze urineretentie. Een aangepaste behandeling kan dan voorgesteld worden.