(Lucrin, Depo-Eligard, Decapeptyl, Leuproreline Sandoz, Zoladex) voor prostaatkanker
Een LH RH agonist is een hormonaal medicijn tegen lokaal vergevorderde prostaatkanker of uitgezaaide prostaatkanker.
Werking van LH-RH-agonisten
Een LH-RH-agonist lijkt op het normale hormoon LHRH (= luteinizing hormone-releasing hormone). Dit hormoon wordt in kleine hoeveelheden geproduceerd in een klein orgaantje in de hersenen, de hypothalamus.
LHRH stimuleert de productie van een ander hormoon (LH= Luteiniserend hormoon) dat op zijn beurt bij mannen de teelballen stimuleert zodat deze testosterone gaan maken. LHRH-agonisten hebben dezelfde werking als natuurlijk aangemaakt LHRH.
Als een man met prostaatkanker LHRH-agonisten krijgt toegediend, dan heeft dit als effect dat de teelballen zullen stoppen met testosterone te maken. Dit klinkt wat tegenstrijdig: je zou denken dat de teelballen net meer testosterone gaan maken. Dit doen ze ook gedurende 2-3 wken (dit is de flare-up). Maar na 2-3 weken kunnen de teelballen niet meer volgen en stoppen ze ‘uitgeput’ met het aanmaken van testosteroen. Dit heeft als uiteindelijk gevolg dat de productie van testosteron grotendeels zal stoppen.
De productie van testosteron vindt plaats in de testikels (zaadballen).
Testosteron is een hormoon dat de tumorgroei stimuleert.
Deze vorm van hormonale therapie heeft hetzelfde effect als een chirurgische castratie.
LH-RH agonisten geven een flare-up
Nu is het wel zo dat de eerste 2 tot 3 weken na de eerste injectie met een LH-RH agonist het testosterone fors omhoog gaat. Dit fenomeen noemt men de flare-up. Meestal gaat dit ongemerkt voorbij maar in een enkel geval kan je toch gedurende die korte periode problemen krijgen als je uitzaaiingen hebt in de botten.
De reden hiervan is de kortstondige verhoging van productie van testosteron in plaats van verlaging. Deze flare-up probeert men kortstondig te onderdrukken door het voorschrijven van anti-androgenen.
Waarom een agonist en geen antagonist?
Men is lang op zoek geweest naar een medicijn dat rechtstreeks de testosteronproductie onderdrukt. Tijdens die zoektocht is men op producten gestuit zoals de LH-RH agonisten die langs een omweg en met enige tijdvertraging het testosteron onderdrukken. Bij gebrek aan beter is men deze producten dan gaan gebruiken en met goed succes overigens. Ze worden erg veel gebruikt omdat ze erg goed werken. De flare-up is meestal van weinig klinisch belang.
Sedert enkele jaren is er echter verandering.[intlink id=”2506″ type=”page”]Firmagon[/intlink] of degarelix is de eerste succesvolle LH RH antagonist die dezelfde werking en mogelijks zelfs een betere werking heeft dan de klassieke LH RH agonisten.
De courante LH-RH agonisten op de Belgische markt zijn: Lucrin, [intlink id=”3424″ type=”page”]Depo-Eligard[/intlink], Zoladex en Decapeptyl. Er is ook een generiek op de markt: Leuproreline Sandoz