abacteriële prostatitis
Het verschil met een chronische prostatitis is dat in de kweken of culturen er nooit een bacterie kan aangetoond worden. Wel kunnen er witte bloedcellen gevonden worden in de urine of het prostaatvocht bij een chronische abacteriële prostatitis.
oorzaak van abacteriële prostatitis
Men vermoedt dat deze vormen van prostatitis veroorzaakt worden door organismen die moeilijk kunnen gevonden worden in het laboratorium.
Het kan ook zijn dat er andere niet-bacteriële oorzaken zijn die de inflammatie van de prostaat veroorzaken.
Zoals slecht wateren door een vernauwing in de plasbuis of door goedaardige prostaatvergroting zelf. Zo een vernauwing resulteert in wateren met een hoge druk in de plasbuis. Deze druk perst als het ware urine in de ontelbare prostaatgangetjes die geïrriteerd raken door de urine: hierdoor kan prostatitis ontstaan.
behandeling van chronische prostatitis
De therapie bij chronische abacteriële prostatitis is dan ook moeilijk in één woord samen te vatten. Er is geen eenduidige goede oplossing. Vandaar dat zowel de huisarts, de uroloog en de patiënt soms moedeloos worden als er geen vooruitgang geboekt wordt. De behandeling is vaak een zaak van ’trial and error’: men stelt een proeftherapie in en men gaat na of het werkt.
Meestal wordt er toch een kuur met langdurige antibiotica voorgeschreven zelfs als alle kweken en culturen steriel zijn. Dit voor het geval er toch een infectie is met een organisme dat niet gevonden kan worden. Zes weken wordt door de meeste urologen aanzien als de duur met de zogenaamde quinolones (soort antibioticum). Vaak wordt ook doxycycline gebruikt. Dit wordt meestal in kortere kuren voorgeschreven.
Indien deze antibiotica kuur niet helpt is het weinig zinvol om verder te veronderstellen dat een pathogeen organisme (een bacterie) oorzaak is van het leed.
opgelet voor babylonische spraakverwarring
Men gaat ook meestal na of er dysurie of prostatisme is. Het volstaat dat een patiënt ‘slecht plassen’ anders verwoordt dan gewoonlijk opdat hij door de arts in het vakje ‘prostatitis‘ wordt gestopt in plaats van in het vakje ‘prostatisme’. De meeste urologen gaan dan ook vaak een proeftherapie instellen met medicatie die gericht is op beter plassen. De medicatie die hiervoor gebruikt wordt, wordt besproken op de pagina van medicatie gebruikt bij benigne prostaathypertrofie.
het verschil met]prostatodynie is dat er bij deze laatste vorm niet alleen geen bacteriën gevonden wordt maar ook geen ontstekingscellen (witte bloedcellen).