Acute prostatitis

acute prostaatontsteking

Een acute prostatitis of prostaatontsteking diagnosticeren is voor de uroloog meestal niet zo moeilijk. De patiënt heeft hoge koorts, ervaart branderigheid bij het urineren en heeft een prostaat die erg gezwollen en warmaanvoelt.

Kiemen in de prostaat geven prostaatontsteking

Bacteriën hebben de prostaat geïnfecteerd. In de urine van de patiënt worden deze bacterien teruggevonden en in het laboratorium onderzocht met welke antibiotica ze kunnen bestreden worden. De uitslag van dit laboratoriumonderzoek noemt men het antibiogram.

antibiotica

Voor de uitslag van het antibiogram gekend is, wordt om de prostaatontsteking te bestrijden met een antibioticum gestart waarvan men verwacht veel kans op succes te hebben Meestal wordt gekozen voor een quinolone of een sulfamide: Ciproxine, Tavanic of Bactrim. Na een tweetal dagen kan men dan eventueel overschakelen op een ander antibioticum als de uitslag van het antibiogram dit nodig maakt.

Bij een acute prostatitis geeft men best drie tot zes weken antibiotica. Dit om werkelijk élke bacterie uit te roeien in de hoop niet te evolueren naar aan chronische bacteriële prostatitis.

Ziekenhuis

Soms beland je als patiënt op de spoedgevallen met zo een acute ontsteking van de prostaat. Als het bloed wordt onderzocht vindt men veel witte bloedcellen in het bloed, een hoge CRP en meestal ook een stijging van PSA. Deze stijging van PSA kan bjij een prostaatontsteking erg hoog zijn: soms wel boven 100.